Διαδρομές στον Όλυμπο υπάρχουν πάρα πολλές. Εξ’ αιτίας όμως της ιδιαιτερότητας του βουνού, που έχει κηρυχθεί Προστατευόμενη Φυσική Περιοχή – Εθνικός Δρυμός, υποδεικνύονται οι πιο καθιερωμένες.
Οι διαδρομές, οι οποίες οδηγούν στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού (Λιβαδάκι – Καλόγερος – Οροπέδιο Μπάρας – Μαυρόλογγος), δεν αναφέρονται για να εξασφαλισθεί η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, σύμφωνα και με την ισχύουσα νομοθεσία.
Διάρκεια: 6 ώρες
Υψομ. Διαφορά: 1000 μ.
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Μήκος: 12,4 χλμ
Από την περιοχή «Μύλοι» (400 μ.), μία από τις εισόδους του Εθνικού Δρυμού, στο πάνω μέρος της πόλης του Λιτοχώρου, ξεκινάει το διεθνές μονοπάτι ορειβατικών διαδρομών Ε4, το οποίο διασχίζει το μοναδικό σε ομορφιά φαράγγι του Ενιπέα.
Στο μονοπάτι υπάρχει σήμανση και κατατοπιστικές πινακίδες και καταλήγει ύστερα από πολλά ανεβοκατεβάσματα στα «Πριόνια», στις πηγές του Ενιπέα (1100 μ.).
Στο δεύτερο μισό της διαδρομής, συναντάμε το Άγιο Σπήλαιο, όπου ασκήτευσε ο Άγιος Διονύσιος και μετά από είκοσι λεπτά, περίπου, φθάνουμε στην Ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου, η οποία παραμένει ανοιχτή για τους προσκυνητές από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο. Μετά από 10λεπτη πεζοπορία, αφού περάσετε το μοναστήρι, κατηφορίζει στα αριστερά μονοπάτι, που οδηγεί σε λίγα λεπτά στους πανέμορφους καταρράκτες του Ενιπέα.
Λόγω των πολλών ανεβοκατεβασμάτων, η πορεία είναι αρκετά κουραστική, όμως οι πολύμορφοι γεωλογικοί σχηματισμοί, οι λιμνούλες με τα κρυστάλλινα νερά και οι κάθετες ορθοπλαγιές, προσδίδουν στο τοπίο σπάνια ομορφιά και ανταμείβουν τον επισκέπτη με τον καλύτερο τρόπο.
Η διαδρομή μπορεί να γίνει και με την αντίθετη φορά, αν δηλαδή πάμε μέχρι τα «Πριόνια» ή την Ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου με το αυτοκίνητο.
Από την περιοχή «Μύλοι» (400 μ.), μία από τις εισόδους του Εθνικού Δρυμού, στο πάνω μέρος της πόλης του Λιτοχώρου, ξεκινάει το διεθνές μονοπάτι ορειβατικών διαδρομών Ε4, το οποίο διασχίζει το μοναδικό σε ομορφιά φαράγγι του Ενιπέα.
Στο μονοπάτι υπάρχει σήμανση και κατατοπιστικές πινακίδες και καταλήγει ύστερα από πολλά ανεβοκατεβάσματα στα «Πριόνια», στις πηγές του Ενιπέα (1100 μ.).
Στο δεύτερο μισό της διαδρομής, συναντάμε το Άγιο Σπήλαιο, όπου ασκήτευσε ο Άγιος Διονύσιος και μετά από είκοσι λεπτά, περίπου, φθάνουμε στην Ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου, η οποία παραμένει ανοιχτή για τους προσκυνητές από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο. Μετά από 10λεπτη πεζοπορία, αφού περάσετε το μοναστήρι, κατηφορίζει στα αριστερά μονοπάτι, που οδηγεί σε λίγα λεπτά στους πανέμορφους καταρράκτες του Ενιπέα.
Λόγω των πολλών ανεβοκατεβασμάτων, η πορεία είναι αρκετά κουραστική, όμως οι πολύμορφοι γεωλογικοί σχηματισμοί, οι λιμνούλες με τα κρυστάλλινα νερά και οι κάθετες ορθοπλαγιές, προσδίδουν στο τοπίο σπάνια ομορφιά και ανταμείβουν τον επισκέπτη με τον καλύτερο τρόπο.
Η διαδρομή μπορεί να γίνει και με την αντίθετη φορά, αν δηλαδή πάμε μέχρι τα «Πριόνια» ή την Ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου με το αυτοκίνητο.
Διάρκεια: 2 ώρες
Υψομ. Διαφορά: 340 μ.
Διαδρομή εύκολη
Μήκος: 6 χλμ.
Η διαδρομή αυτή, που αποτελεί το τελευταίο τμήμα της διαδρομής Νο1, κάνει ουσιαστικά έναν «εύκολο» κύκλο στην περιοχή, συνδέοντας τα αξιοθέατα γύρω από την Παλαιά Μονή.
Αφού φτάσουμε στα Πριόνια με το αυτοκίνητο, κατηφορίζουμε το Ε4 προς το Λιτόχωρο. Πριν την Παλαιά Μονή του Αγίου Διονυσίου, συναντούμε τα χαρακτηριστικά ξέφωτα και μία μικρή καλύβα. Στρίβουμε δεξιά και το μονοπάτι μας οδηγεί σε λίγα λεπτά σε καταρράκτη του Ενιπέα.
Επιστρέφοντας στο Ε4 διασχίζουμε τον Ενιπέα, μέσω μίας ξύλινης γέφυρας και συνεχίζουμε την πορεία μας για 20΄ προς το Άγιο Σπήλαιο. Εκεί κατά την παράδοση ασκήτεψε ο Άγιος Διονύσιος.
Από εκεί επιστρέφουμε στην Παλαιά Μονή όπου μπορούμε να επισκεφτούμε το καθολικό, αλλά και τους γύρω χώρους του μοναστηριού.
Η επιστροφή από το μοναστήρι μπορεί να γίνει, είτε από το ίδιο μονοπάτι μέχρι τα Πριόνια και από εκεί στο Λιτόχωρο, είτε με αυτοκίνητο μέχρι το Λιτόχωρο.
Η διαδρομή αυτή, που αποτελεί το τελευταίο τμήμα της διαδρομής Νο1, κάνει ουσιαστικά έναν «εύκολο» κύκλο στην περιοχή, συνδέοντας τα αξιοθέατα γύρω από την Παλαιά Μονή.
Αφού φτάσουμε στα Πριόνια με το αυτοκίνητο, κατηφορίζουμε το Ε4 προς το Λιτόχωρο. Πριν την Παλαιά Μονή του Αγίου Διονυσίου, συναντούμε τα χαρακτηριστικά ξέφωτα και μία μικρή καλύβα. Στρίβουμε δεξιά και το μονοπάτι μας οδηγεί σε λίγα λεπτά σε καταρράκτη του Ενιπέα.
Επιστρέφοντας στο Ε4 διασχίζουμε τον Ενιπέα, μέσω μίας ξύλινης γέφυρας και συνεχίζουμε την πορεία μας για 20΄ προς το Άγιο Σπήλαιο. Εκεί κατά την παράδοση ασκήτεψε ο Άγιος Διονύσιος.
Από εκεί επιστρέφουμε στην Παλαιά Μονή όπου μπορούμε να επισκεφτούμε το καθολικό, αλλά και τους γύρω χώρους του μοναστηριού.
Η επιστροφή από το μοναστήρι μπορεί να γίνει, είτε από το ίδιο μονοπάτι μέχρι τα Πριόνια και από εκεί στο Λιτόχωρο, είτε με αυτοκίνητο μέχρι το Λιτόχωρο.
Διάρκεια: 5 ώρες
Υψομ. Διαφορά: 500-1000-350 μ.
Διαδρομή εύκολη
Μήκος: 11,7 χλμ.
Ακολουθώντας το δρόμο που οδηγεί από το Λιτόχωρο στον Άγιο Ιωάννη, φθάνουμε σε μια χαρακτηριστική διασταύρωση. Στρίβοντας αριστερά οδηγούμαστε στον Άγιο Ιωάννη και δεξιά στον Προφήτη Ηλία. Από τη διασταύρωση ξεκινάει ανηφορικό μονοπάτι, το οποίο σε περίπου μία ώρα καταλήγει στην περιοχή «Γκόλνα».
Από τη θέση αυτή μπορούμε ν’ απολαύσουμε την καταπληκτική θέα των ψηλών κορυφών, αλλά και του φαραγγιού του Ενιπέα.
Συνεχίζοντας με βορειοδυτική κατεύθυνση, το μονοπάτι κατηφορίζει ώσπου συναντάει μετά από αρκετή ώρα το Ε4, το μονοπάτι που συνδέει το Λιτόχωρο με τα Πριόνια, το οποίο ακολουθούμε ανατολικά για επιστροφή στο Λιτόχωρο.
Η διαδρομή είναι σχετικά εύκολη και μας προσφέρει μια μικρή γεύση του Ολύμπου, καθώς συνδυάζει τη θέα των κορυφών, με τη διάσχιση μέρους του φαραγγιού του Ενιπέα.
Ακολουθώντας το δρόμο που οδηγεί από το Λιτόχωρο στον Άγιο Ιωάννη, φθάνουμε σε μια χαρακτηριστική διασταύρωση. Στρίβοντας αριστερά οδηγούμαστε στον Άγιο Ιωάννη και δεξιά στον Προφήτη Ηλία. Από τη διασταύρωση ξεκινάει ανηφορικό μονοπάτι, το οποίο σε περίπου μία ώρα καταλήγει στην περιοχή «Γκόλνα».
Από τη θέση αυτή μπορούμε ν’ απολαύσουμε την καταπληκτική θέα των ψηλών κορυφών, αλλά και του φαραγγιού του Ενιπέα.
Συνεχίζοντας με βορειοδυτική κατεύθυνση, το μονοπάτι κατηφορίζει ώσπου συναντάει μετά από αρκετή ώρα το Ε4, το μονοπάτι που συνδέει το Λιτόχωρο με τα Πριόνια, το οποίο ακολουθούμε ανατολικά για επιστροφή στο Λιτόχωρο.
Η διαδρομή είναι σχετικά εύκολη και μας προσφέρει μια μικρή γεύση του Ολύμπου, καθώς συνδυάζει τη θέα των κορυφών, με τη διάσχιση μέρους του φαραγγιού του Ενιπέα.
Διάρκεια: 3 ώρες
Υψομ. Διαφορά: 1000 μ.
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Μήκος: 6,1 χλμ.
Η διαδρομή από τα Πριόνια (1100 μ.) μέχρι το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» (2100 μ.) είναι το πιο πολυσύχναστο ορειβατικό μονοπάτι του Ολύμπου, τμήμα του Ε4, και αποτελεί τη φυσική συνέχεια της διαδρομής Λιτόχωρο – Πριόνια.
Τα Πριόνια είναι το τελευταίο σημείο, στο οποίο μπορούμε να οδηγηθούμε με το αυτοκίνητο (απέχει 18 χιλιόμετρα από το Λιτόχωρο) και εκεί υπάρχει διαμορφωμένος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων. Εκεί, επίσης, έχει τις πηγές του ο ποταμός Ενιπέας.
Όλο το χρόνο λειτουργεί στα Πριόνια αναψυκτήριο και εστιατόριο. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής γίνεται μέσα στο δάσος.
Τα πυκνά πεύκα σε συνδυασμό με τις οξυές και τα έλατα δίνουν στο τοπίο μια ξεχωριστή γοητεία. Το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» βρίσκεται πάνω σε ένα φυσικό μπαλκόνι, περιτριγυρισμένο από εντυπωσιακά αιωνόβια ρόμπολα.
Η διαδρομή από τα Πριόνια (1100 μ.) μέχρι το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» (2100 μ.) είναι το πιο πολυσύχναστο ορειβατικό μονοπάτι του Ολύμπου, τμήμα του Ε4, και αποτελεί τη φυσική συνέχεια της διαδρομής Λιτόχωρο – Πριόνια.
Τα Πριόνια είναι το τελευταίο σημείο, στο οποίο μπορούμε να οδηγηθούμε με το αυτοκίνητο (απέχει 18 χιλιόμετρα από το Λιτόχωρο) και εκεί υπάρχει διαμορφωμένος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων. Εκεί, επίσης, έχει τις πηγές του ο ποταμός Ενιπέας.
Όλο το χρόνο λειτουργεί στα Πριόνια αναψυκτήριο και εστιατόριο. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής γίνεται μέσα στο δάσος.
Τα πυκνά πεύκα σε συνδυασμό με τις οξυές και τα έλατα δίνουν στο τοπίο μια ξεχωριστή γοητεία. Το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» βρίσκεται πάνω σε ένα φυσικό μπαλκόνι, περιτριγυρισμένο από εντυπωσιακά αιωνόβια ρόμπολα.
Διάρκεια: 3 ώρες
Υψομ. Διαφορά: 818 μ.
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Μήκος: 3 χλμ.
Η διαδρομή γίνεται πιο δύσκολη από τη Σκάλα στον Μύτικα. Από το καταφύγιο Α΄-«Σπ. Αγαπητός» (2100 μ) το μονοπάτι ανηφορίζει αρκετά και σε 20΄ περίπου, ακολουθεί τη ράχη «Χονδρό Μεσοράχη» μέχρι που συναντάει στα 2480 μ. τη διασταύρωση για τα «Ζωνάρια» δεξιά.
Λίγα μέτρα πιο πάνω και αριστερά συναντάει το μονοπάτι προς Σταυραϊτιές και Άγιο Αντώνιο. Ακολουθώντας το κυρίως μονοπάτι που είναι το Ε4, σε γυμνό αλπικό τοπίο και με αρκετή κλίση, μετά από μία ώρα περίπου, καταλήγουμε στην κορυφή «Σκάλα» (2866 μ.).
Από εκεί συνεχίζουμε, ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια στα βράχια, στη διαδρομή της «Κακόσκαλας», όπως χαρακτηριστικά λέγεται, λόγω των φυσικών «σκαλοπατιών», που οδηγούν στον Μύτικα. Επισημαίνεται ότι το κομμάτι αυτό της διαδρομής είναι αρκετά δύσκολο.
Η διαδρομή γίνεται πιο δύσκολη από τη Σκάλα στον Μύτικα. Από το καταφύγιο Α΄-«Σπ. Αγαπητός» (2100 μ) το μονοπάτι ανηφορίζει αρκετά και σε 20΄ περίπου, ακολουθεί τη ράχη «Χονδρό Μεσοράχη» μέχρι που συναντάει στα 2480 μ. τη διασταύρωση για τα «Ζωνάρια» δεξιά.
Λίγα μέτρα πιο πάνω και αριστερά συναντάει το μονοπάτι προς Σταυραϊτιές και Άγιο Αντώνιο. Ακολουθώντας το κυρίως μονοπάτι που είναι το Ε4, σε γυμνό αλπικό τοπίο και με αρκετή κλίση, μετά από μία ώρα περίπου, καταλήγουμε στην κορυφή «Σκάλα» (2866 μ.).
Από εκεί συνεχίζουμε, ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια στα βράχια, στη διαδρομή της «Κακόσκαλας», όπως χαρακτηριστικά λέγεται, λόγω των φυσικών «σκαλοπατιών», που οδηγούν στον Μύτικα. Επισημαίνεται ότι το κομμάτι αυτό της διαδρομής είναι αρκετά δύσκολο.
Διάρκεια: 3 ώρες
Υψομ. Διαφορά: 818 μ.
Διαδρομή δύσκολη – σε σημεία επικίνδυνη
Μήκος: 3 χλμ.
Πρόκειται αρχικά για το ίδιο μονοπάτι με το προηγούμενο μέχρι τα 2480 μέτρα, όπου συναντάμε τη διασταύρωση για τα Ζωνάρια.
Ακολουθούμε το μονοπάτι στα δεξιά μας, το οποίο στην αρχή ανηφορίζει απότομα, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί τις πτυχώσεις των «Ζωναριών» για αρκετή ώρα, ως το σημείο όπου αρχίζει το χαρακτηριστικό «Λούκι» που καταλήγει στον Μύτικα.
Μέσα στο «Λούκι» υπάρχουν χαρακτηριστικά κόκκινα βέλη, πάνω στα βράχια, που δείχνουν την πορεία.
Η διαδρομή αυτή είναι ιδιαίτερα δύσκολη – και μέσα στο Λούκι επικίνδυνη λόγω κατολισθήσεων – και χρειάζεται πολλή προσοχή από τους ορειβάτες.
Πρόκειται αρχικά για το ίδιο μονοπάτι με το προηγούμενο μέχρι τα 2480 μέτρα, όπου συναντάμε τη διασταύρωση για τα Ζωνάρια.
Ακολουθούμε το μονοπάτι στα δεξιά μας, το οποίο στην αρχή ανηφορίζει απότομα, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί τις πτυχώσεις των «Ζωναριών» για αρκετή ώρα, ως το σημείο όπου αρχίζει το χαρακτηριστικό «Λούκι» που καταλήγει στον Μύτικα.
Μέσα στο «Λούκι» υπάρχουν χαρακτηριστικά κόκκινα βέλη, πάνω στα βράχια, που δείχνουν την πορεία.
Η διαδρομή αυτή είναι ιδιαίτερα δύσκολη – και μέσα στο Λούκι επικίνδυνη λόγω κατολισθήσεων – και χρειάζεται πολλή προσοχή από τους ορειβάτες.
Διάρκεια: 1 ½ ώρες
Υψομ. Διαφορά: 550 μ.
Διαδρομή δύσκολη
Μήκος: 3,8 χλμ.
Ανηφορίζοντας από το Καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» προς τις κορυφές, στα πρώτα λεπτά της πορείας, συναντούμε διακλάδωση προς τα δεξιά, προς «Οροπέδιο των Μουσών» (2650 μ.) όπου βρίσκονται τα καταφύγια «Γιόσος Αποστολίδης» και «Χρήστος Κάκκαλος».
Το μονοπάτι ονομάζεται και «κοφτό» γιατί συντομεύει το συνολικό χρόνο ανάβασης στο Οροπέδιο των Μουσών. Είναι αρκετά ανηφορικό και σε μερικά σημεία που κρατάει χιόνι θέλει προσοχή. Περνάει χαμηλότερα από το αντίστοιχο μονοπάτι των Ζωναριών.
Ανηφορίζοντας από το Καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» προς τις κορυφές, στα πρώτα λεπτά της πορείας, συναντούμε διακλάδωση προς τα δεξιά, προς «Οροπέδιο των Μουσών» (2650 μ.) όπου βρίσκονται τα καταφύγια «Γιόσος Αποστολίδης» και «Χρήστος Κάκκαλος».
Το μονοπάτι ονομάζεται και «κοφτό» γιατί συντομεύει το συνολικό χρόνο ανάβασης στο Οροπέδιο των Μουσών. Είναι αρκετά ανηφορικό και σε μερικά σημεία που κρατάει χιόνι θέλει προσοχή. Περνάει χαμηλότερα από το αντίστοιχο μονοπάτι των Ζωναριών.
Διάρκεια: 6 ώρες
Υψομ. Διαφορά: 1600 μ.
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Μήκος 13,4 χλμ.
Στο 14ο χιλιόμετρο της διαδρομής Λιτόχωρο – Πριόνια, στα δεξιά μας, ανηφορίζει ένας στενός δρόμος που καταλήγει σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων. Η τοποθεσία ονομάζεται «Γκορτσιά». Από εδώ ξεκινάει ένα φαρδύ μονοπάτι που οδηγεί στο «Οροπέδιο των Μουσών» και στα καταφύγια «Χρήστος Κάκκαλος» και «Γιόσος Αποστολίδης».
Τα 2/3 της διαδρομής γίνονται μέσα σε πανέμορφο δάσος, ενώ το υπόλοιπο τμήμα γίνεται σε αλπικό τοπίο με χαμηλή βλάστηση.
Πρώτο χαρακτηριστικό σημείο της διαδρομής, είναι ένα πλάτωμα, που ονομάζεται «Μπάρμπα». Στη συνέχεια και για αρκετή ώρα διασχίζουμε ένα δάσος οξυάς και αφού ανηφορίσουμε αρκετά σε μία ράχη, καταλήγουμε σε μία τσιμεντένια δεξαμενή νερού. Παρεκκλίνοντας αριστερά από την πέτρινη δεξαμενή και μετά από 10΄, φθάνουμε στη σπηλιά, όπου έζησε για χρόνια ο μεγάλος ζωγράφος του Ολύμπου, Βασίλειος Ιθακήσιος.
Συνεχίζοντας στο κύριο μονοπάτι, φθάνουμε σε λίγο στην «Πετρόστρουγκα» (2000 μ.) όπου βρίσκονται εντυπωσιακά υπεραιωνόβια ρόμπολα. Έπειτα, ανηφορίζοντας αρκετά, φθάνουμε στην κορυφή «Σκούρτα» (2485 μ.) από όπου αρχίζει το αλπικό τοπίο και η θέα προς όλες τις κατευθύνσεις είναι εκπληκτική. Από το σημείο αυτό αρχίζει επίσης μία στενή ράχη που ονομάζεται «Λαιμός» και καταλήγει στο «Οροπέδιο των Μουσών. Μόλις φτάσουμε στην αρχή του οροπεδίου, το μονοπάτι χωρίζεται στα δύο.
Το αριστερό τμήμα καταλήγει σε 30΄ περίπου στο καταφύγιο «Χρήστος Κάκκαλος» και το δεξιό σε 40΄ περίπου στο καταφύγιο «Γιόσος Αποστολίδης».
Με αφετηρία τα δύο καταφύγια, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε σύντομες αναβάσεις στις κορυφές Τούμπα (2801 μ.) και Προφήτης Ηλίας (2803 μ.). Αναβάσεις μπορούμε, επίσης, να κάνουμε και προς τις ψηλές κορυφές του Ολύμπου, ακολουθώντας το μονοπάτι στη βάση του «Στεφανιού», που οδηγεί προς τα «Ζωνάρια».
Στο 14ο χιλιόμετρο της διαδρομής Λιτόχωρο – Πριόνια, στα δεξιά μας, ανηφορίζει ένας στενός δρόμος που καταλήγει σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων. Η τοποθεσία ονομάζεται «Γκορτσιά». Από εδώ ξεκινάει ένα φαρδύ μονοπάτι που οδηγεί στο «Οροπέδιο των Μουσών» και στα καταφύγια «Χρήστος Κάκκαλος» και «Γιόσος Αποστολίδης».
Τα 2/3 της διαδρομής γίνονται μέσα σε πανέμορφο δάσος, ενώ το υπόλοιπο τμήμα γίνεται σε αλπικό τοπίο με χαμηλή βλάστηση.
Πρώτο χαρακτηριστικό σημείο της διαδρομής, είναι ένα πλάτωμα, που ονομάζεται «Μπάρμπα». Στη συνέχεια και για αρκετή ώρα διασχίζουμε ένα δάσος οξυάς και αφού ανηφορίσουμε αρκετά σε μία ράχη, καταλήγουμε σε μία τσιμεντένια δεξαμενή νερού. Παρεκκλίνοντας αριστερά από την πέτρινη δεξαμενή και μετά από 10΄, φθάνουμε στη σπηλιά, όπου έζησε για χρόνια ο μεγάλος ζωγράφος του Ολύμπου, Βασίλειος Ιθακήσιος.
Συνεχίζοντας στο κύριο μονοπάτι, φθάνουμε σε λίγο στην «Πετρόστρουγκα» (2000 μ.) όπου βρίσκονται εντυπωσιακά υπεραιωνόβια ρόμπολα. Έπειτα, ανηφορίζοντας αρκετά, φθάνουμε στην κορυφή «Σκούρτα» (2485 μ.) από όπου αρχίζει το αλπικό τοπίο και η θέα προς όλες τις κατευθύνσεις είναι εκπληκτική. Από το σημείο αυτό αρχίζει επίσης μία στενή ράχη που ονομάζεται «Λαιμός» και καταλήγει στο «Οροπέδιο των Μουσών. Μόλις φτάσουμε στην αρχή του οροπεδίου, το μονοπάτι χωρίζεται στα δύο.
Το αριστερό τμήμα καταλήγει σε 30΄ περίπου στο καταφύγιο «Χρήστος Κάκκαλος» και το δεξιό σε 40΄ περίπου στο καταφύγιο «Γιόσος Αποστολίδης».
Με αφετηρία τα δύο καταφύγια, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε σύντομες αναβάσεις στις κορυφές Τούμπα (2801 μ.) και Προφήτης Ηλίας (2803 μ.). Αναβάσεις μπορούμε, επίσης, να κάνουμε και προς τις ψηλές κορυφές του Ολύμπου, ακολουθώντας το μονοπάτι στη βάση του «Στεφανιού», που οδηγεί προς τα «Ζωνάρια».
ΔΙΑΔΡΟΜΗ Α΄
Διάρκεια: 1 ώρα
Υψομ. Διαφορά: 268 μ.
Διαδρομή δύσκολη-επικίνδυνη
Μήκος: 1,5 χλμ.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ Α΄
ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΟΥΣΩΝ (Κατ. « Γιόσος Αποστολίδης» & «Χρήστος Κάκκαλος») – ΛΟΥΚΙ – ΜΥΤΙΚΑΣ
Από το Οροπέδιο των Μουσών και συγκεκριμένα από τα καταφύγια «Γιόσος Αποστολίδης»(2700 μ. ) και «Χρήστος Κάκκαλος» (2650 μ.) συνεχίζουμε την πορεία μας προς τις ψηλές κορυφές. Το μονοπάτι ξεκινάει από τα δύο καταφύγια.
Αφού αφήσουμε στα δεξιά μας τις «Πόρτες», συνεχίζουμε την πορεία μας περνώντας κάτω ακριβώς από το «Στεφάνι» και φθάνουμε στο διάσελο ανάμεσα στις δύο κορυφές. Στο σημείο αυτό, αριστερά και μπροστά μας έχουμε το «Μύτικα» και δεξιά μας το «Στεφάνι».
Ακολουθούμε τα κόκκινα βέλη πάνω στο βράχο που μας οδηγούν μέσα από το «Λούκι» προς τον «Μύτικα» σε 30 με 40 λεπτά περίπου. Η διαδρομή είναι δύσκολη μέσα στο «Λούκι» και συχνά επικίνδυνη λόγω κατολισθήσεων.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ Α΄
ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΟΥΣΩΝ (Κατ. « Γιόσος Αποστολίδης» & «Χρήστος Κάκκαλος») – ΛΟΥΚΙ – ΜΥΤΙΚΑΣ
Από το Οροπέδιο των Μουσών και συγκεκριμένα από τα καταφύγια «Γιόσος Αποστολίδης»(2700 μ. ) και «Χρήστος Κάκκαλος» (2650 μ.) συνεχίζουμε την πορεία μας προς τις ψηλές κορυφές. Το μονοπάτι ξεκινάει από τα δύο καταφύγια.
Αφού αφήσουμε στα δεξιά μας τις «Πόρτες», συνεχίζουμε την πορεία μας περνώντας κάτω ακριβώς από το «Στεφάνι» και φθάνουμε στο διάσελο ανάμεσα στις δύο κορυφές. Στο σημείο αυτό, αριστερά και μπροστά μας έχουμε το «Μύτικα» και δεξιά μας το «Στεφάνι».
Ακολουθούμε τα κόκκινα βέλη πάνω στο βράχο που μας οδηγούν μέσα από το «Λούκι» προς τον «Μύτικα» σε 30 με 40 λεπτά περίπου. Η διαδρομή είναι δύσκολη μέσα στο «Λούκι» και συχνά επικίνδυνη λόγω κατολισθήσεων.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ Β΄
Διάρκεια: ½ ώρα
Υψομ. Διαφορά: 153 μ.
Διαδρομή εύκολη
Μήκος: 1 χλμ
ΔΙΑΔΡΟΜΗ Β΄
ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΟΥΣΩΝ (Κατ. « Γιόσος Αποστολίδης» & «Χρήστος Κάκκαλος») – ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ – ΤΟΥΜΠΑ
Πολύ εύκολες είναι οι διαδρομές από τον «Γιόσος Αποστολίδης» προς τις κορυφές «Προφήτης Ηλίας» (2803 μ. ) και «Τούμπα» (2801 μ.). Απαιτούνται μόνο 10΄με 15΄ για να απολαύσουμε τη μοναδική θέα προς τον κάμπο της Πιερίας και τα «Καζάνια» αντίστοιχα. Αξίζει να προσκυνήσουμε και το ψηλότερο ξωκκλήσι των Βαλκανίων, τον Προφήτη Ηλία, που βρίσκεται στην ομώνυμη κορυφή και πρωτοχτίστηκε από τον Άγιο Διονύσιο τον 16ο αιώνα.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ Β΄
ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΟΥΣΩΝ (Κατ. « Γιόσος Αποστολίδης» & «Χρήστος Κάκκαλος») – ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ – ΤΟΥΜΠΑ
Πολύ εύκολες είναι οι διαδρομές από τον «Γιόσος Αποστολίδης» προς τις κορυφές «Προφήτης Ηλίας» (2803 μ. ) και «Τούμπα» (2801 μ.). Απαιτούνται μόνο 10΄με 15΄ για να απολαύσουμε τη μοναδική θέα προς τον κάμπο της Πιερίας και τα «Καζάνια» αντίστοιχα. Αξίζει να προσκυνήσουμε και το ψηλότερο ξωκκλήσι των Βαλκανίων, τον Προφήτη Ηλία, που βρίσκεται στην ομώνυμη κορυφή και πρωτοχτίστηκε από τον Άγιο Διονύσιο τον 16ο αιώνα.
Διάρκεια: 2,5 ώρες
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Γύρω από την περιοχή του καταφυγίου της Κορομηλιάς υπάρχουν αρκετές πεζοπορικές διαδρομές απίστευτου φυσικού κάλλους.
Γύρω από την περιοχή του καταφυγίου της Κορομηλιάς υπάρχουν αρκετές πεζοπορικές διαδρομές απίστευτου φυσικού κάλλους.
Καταφύγιο Κορομηλιάς (1.020 μ.) – Καταφύγιο Πετρόστρουγκας – Σύνδεση με διεθνές μονοπάτι Ε4.
Διάρκεια: 2,5 ώρες
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Διάρκεια: 3 ώρες
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Διάρκεια: 2,5 ώρες
Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
Το «αρχαίο μονοπάτι» που χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας, από το Δίον προς το οροπέδιο των Μουσών, για να κάνουν τις σπονδές στους 12 θεούς.
Το «αρχαίο μονοπάτι» που χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας, από το Δίον προς το οροπέδιο των Μουσών, για να κάνουν τις σπονδές στους 12 θεούς.